O día 18 de Marzo de 1898 naceu en Algete (Madrid). Foi unha gran cantante de ópera e zarzuela que debutou no Teatro da Zarzuela de Madrid en 1914, estreando a zarzuela Maruxa. Obtivo un gran éxito e así iniciou unha brillante carreira que a levou aos máis importantes teatros de Europa e América como o Real de Madrid, o Liceo de Barcelona, o Real de Roma, a Scala de Milán, o Metropolitan de Nova York, etc., e ás principais cidades hispanoamericanas.
Antonio Campos, membro do coro do Teatro Real de Madrid, foi quen descubriu os dotes cantores de Ofelia que, acto seguido, estudou no Conservatorio de Madrid co tenor Lorenzo Simonetti, quen estrease La Dolores.
O 28 de maio de 1914, debutou no Teatro Real de Madrid estreando Maruxa, xunto ao baixo Francisco Meana e Juan Bautista Corts, todos baixo a dirección de Pablo Luna. O éxito alcanzado, levouna moi pronto a cantar Ernani, Madama Butterfly e A Boheme, substituíndo á soprano Rosina Storchio. A continuación, percorreu España nunha xira de recitais xunto á súa irmá a soprano Anxos Ottein e o pianista Raffaele Terragnolo.
En 1918 estrea a ópera El Avapiés de Conrado do Campo e Angel Barrios, xunto á contralto María Gai, baixo a dirección do mestre Enrique Fernández Arbós.
En outubro de 1919 fai a súa presentación no Teatro A Pergola de Florencia, cantando Manon, xunto ao tenor Dino Borgioli; e Aida, xunto a Ismaelle Voltolini.
En 1920, cantou o Mefistófeles de Boito no Teatro Real de Madrid, xunto a Vincenzo Bettoni; e o Otello de Verdi, xunto a Andrea Toscani e Luigi Montesanto. Nese mesmo ano estreou no Coliseo Albia de Bilbao a ópera Amaya de Jesús Guridi, xunto a Aga Lahowska, o tenor Isidoro de Fagoaga, Giulio Cirino e o baixo Gabriel Olaizola.
En 1921, trasládase a Sudamérica, iniciando unha xira triunfal que lle leva a cantar no Teatro Municipal de Río de Janeiro, O trobador de Verdi, xunto a De Muro, o barítono José Segura Tallien e Gramegna. A continuación debuta no Teatro Abreu de México cantando o Mefistófeles de Boito, xunto ao tenor Aureliano Pertile e Lazzari; Mignon, xunto ao tenor Perico Schipa, Pareto, Lazzari e o tenor José Mojica.
En 1922, no Teatro Esperanza Iris de México, canta Un baile de máscaras, xunto ao tenor Aureliano Pertile, o barítono Carlo Galeffi e a mezzosoprano Fanny Anitúa. A continuación preséntase no Teatro Colón de Buenos Aires, cantando As Dores, xunto ao tenor Hipólito Lázaro, Cirino e Azzolini. Uns meses máis tarde regresa ao Teatro Real de Madrid onde canta Aida xunto ao tenor Hipólito Lázaro; Tosca xunto ao tenor Miguel Freta e de novo Tosca co tenor Giacomo Lauri-Volpi.
En 1926, e coa intervención de Arturo Toscanini, canta na Scala de Milán, Lohengrin, xunto os tenores Aureliano Pertile e Carlo Galeffi; O cazador furtivo, xunto ao tenor Antoine Trantoul, o baixo Tancredi Pasero e a mezzosoprano Ebe Stignani, dirixidos todos por Gabriele Santini.
En 1928, e cando estaba na cúspide da súa carreira, retirouse da escena para contraer matrimonio co sevillano Felipe Cubas, morrendo en Madrid, o 22 de marzo de 1931.
Vid: Ofelia Nieto
Wikipedia
