Nota: Facer a reconstrución da traxectoria laboral e de vida das mulleres que aparecen no blog resulta un labor delicado xa que as fontes están moi dispersas e deslavazadas e pode cometerse algún erro. Pero, en moitas ocasións, as familias colaboran comigo para ir solventando as dúbidas. Neste caso, tiven a fortuna de que a filla de Claudina, Blanca Rodicio, me axudase a concretar os datos que eu escribira sobre a súa nai e me enviase a fotografía que encabeza esta entrada. Para min é de suma importancia esta colaboración xa que me dá a tranquilidade de facer as cousas como é debido e de asegurar a veracidade do que se conta. Por iso, desde aquí, quero darlle as miñas inmensas grazas a Blanca Rodicio pola súa colaboración e o seu enorme interese por axudarme.
Claudia Rodicio naceu o 13 de febreiro de 1913 en Cagide de Parada do Sil. Era filla de Pío Rodicio e de Teresa Pérez. Fixo o exame de ingreso na Escola Normal de Ourense o 5 de xuño de 1929 no que desenvolveu o tema
Los grandes organismos del Estado. Poder legislativo, ejecutivo, judicial y moderador. ¿Quienes son españoles? Formas de gobierno en España.Obtivo unhas notables cualificacións destacando en Teoría e Práctica da lectura; Caligrafía; Relixión e Moral, Nocións de Aritmética e Xeometría; Historia da Idade Media, Nocións artísticas, Xeografía de España, Pedagoxía, Lexislación, Prácticas e Economía Doméstica (1).
Mentres era estudante da Normal residía en Ourense e vivía no número 13 da rúa Correxidor pero os veráns pasábaos no seu pobo onde había a tradición de xogos populares. Un deles era o Xogo dos Bolos sobre o que Claudina escribiu uns versos en 1930 e que din:
Carreiriña tan gallarda ,
por tu gracia y tu belleza
eres lugar preferido
de los mozos de mi aldea.
Los domingos y festivos
en cuanto acaba la misa
suben corriendo la cuesta
para jugar la partida.
¡Cuanta emocion! cuantas risas!
Hay hecha noble contienda,
nunca se enfadan en serio,
compiten , mas con nobleza.
Se termina la jugada,
la gente al pueblo regresa,
y los bolos en la caja
descansan tras la pelea.
Y es que el juego de los bolos
distintivo de mi aldea
tan solo en la Carreiriña
tienen toda su belleza.
Estes versos foron proporcionados por Blanca Rodicio para un traballo realizado por Juanjo García Rodicio, parente cercano da familia, sobre as tradicións no pobo de Parada do Sil.(2)
Xa é sabido que Vicente Risco mandaba realizar traballos ao alumnado sobre aspectos xeográficos e etnográficos dos seus pobos. Pois ben, Claudia fixo un traballo manuscrito sobre os costumes, o folclore e os animais da comarca de Parada de Sil. Dito traballo está depositado na Fundación Vicente Risco.
Cando rematou a carreira en 1933 Claudina enviou o 17 de xullo á dirección da Normal unha solicitude para tomar parte nos próximos cursiños de selección profesional. Despois en decembro saíron as puntuacións e Claudia foi unha das seleccionadas pois obtivo un total de 123,5 puntos nos exercicios. En febreiro de 1934 entra nas listas de interinidade
En 1934 déronlle praza na escola de Encomenda , no Concello de Trives(3). Claudina dedicou uns versos ao pobo que me facilitou Blanca Rodicio. Son uns versos nos que se reflicten a placidez e a admiración de Claudina pola paisaxe, polo pobo, pola vida dos seus habitantes, pola tranquilidade e a ledicia que sente...Claudina forma parte desas mestras vocacionais que convivían no pobo, que levaban a cultura aos cativos e ademais integrábanse coa xente do rural.
A LA ENCOMIENDA
Unas casitas blancas
junto a la sierra,
y en su falda enclavada,
se halla Encomienda.
La campiña florece
llena de vida
y por doquier se encuentran
luz y alegría.
Cuando a la mañanita
el sol empieza
a dorar con sus rayos
a La Encomienda
todo es allí alegría,
todo belleza.
El saltarín arroyo
que canturrea
dulcísimas tonadas
entre las peñas.
Los pastores que salen
con las ovejas
y el morral en el hombro
para la sierra.
Todos cantan la vida....
¡Bendita sea,
la vida tan alegre
de La Encomienda!
Claudina estivo na escola de Encomenda ata que en febreiro de 1940 a Superioridade trasladoulle a noticia de que debía trasladarse á escola vacante de Navalmoral de la Mata na provincia de Cárceres por "conveniencias del servicio" .
(Fonte. Galiciana. La Región, 17 de febreiro de 1940. p. 2)
Elaboración propia. (1) AUVI. Expediente académico de Claudia Rodicio. (2) Juan-J. Garcia-Rodicio. (2019). XOGO DE BOLOS DE PARADA DO SIL. O CONTO DO XOGO E OS MESTRES EN PARADA DE SIL. 2011. Academia.edu. https://www.academia.edu/9204831/XOGO_DE_BOLOS_DE_PARADA_DO_SIL_O_CONTO_DO_XOGO_E_OS_MESTRES_EN_PARADA_DE_SIL_2011 (consultado o 19 de xuño de 2024.) (3) Magisterio Español, 29 de septiembre de 1934, p. 22.
Vid: Galicia, 30 de decembro de 1933, p. 6; La Región, 10 de xaneiro de 1940, p. 2; La Región,17 de febreiro de 1940, p. 2. Esta entrada completouse coa información achegada por Blanca Rodicio, filla de Claudina Rodicio Pérez á quen lle transmito ou meu agradecemento.
