Naceu en Xixón en 1835 e morreu en Ourense o 30 de setembro de 1894. Chegou a Ourense co seu marido Manuel Malingre Parmantier nos anos 60 do século XIX e que foi quen montou a primeira fundición que houbo en Ourense. A fundición tivo varios emprazamentos antes de chegar ao Couto, onde estaba situada cando se pechou a finais dos anos 70 do século XX. Este matrimonio tivo cinco fillos: Casimiro, que casou cunha sobriña do Cardenal Quiroga (non tivo fillos), Mª Teresa ( solteira), Carmen (Casada con José Freijanes e nai de Xullo Freijanes Malingre, pediatra ourensán en Ourense casado con Paz Parada que a tes no blog), Antonio Malingre ( que casou dúas veces, a primeira vez sen fillos e a segunda xa vello, tivo dous fillos dos que descenden uns mozos que teñen unha xestoría na avenida de Portugal) e por último Manuel, que herdou a fundición xunto co seu irmán Antonio. Manuel casou con Augusta Lamas- Carvajal Sánchez filla de Valentín Lamas Carvajal que naceu en Ourense e morreu o tres de maio de 1951. Foi nai de 8 fillos , o máis pequeno Arturo, que co seu irmán Manuel, herdou a fundición do seu pai, aínda que por problemas familiares foise a vivir a Vigo nos anos 40 do século XX, quedando o seu irmán á fronte da fundición, aínda que non fose o único propietario da mesma, xa que Arturo comproulle ao seu tío Antonio o seu parte.
Nota: Esta información procede de Ana Malingre que é tataraneta de Inés Ludeña e que está realizando unha investigación sobre a familia que proximamente sairá publicada. Eu agradézolle moito a súa colaboración neste blog para aportar información fideligna sobre Inés Ludeña e a familia Malingre. A foto tamén ma proporcionou Ana Malingre.
