Cando era unha adolescente comezou a concienciarse politicamente e nos anos máis tarde afiliouse ao Partido Comunista e entrou en contacto cos galegos e galegas do exilio e participou nas actividades culturais organizadas pola Federación de Sociedades Galegas: asistiu ás clases de galego impartidas por Blanco Amor, formou parte dun grupo de teatro, pertenceu á Coral do Centro de Betanzos.
Fixo Maxisterio e a carreira de Xornalismo deportivo.
En 1965 participou nuns campamentos guerrilleiros dirixidos por Che Guevara.
En 1966 ela e a súa familia viaxan a Galicia. En 1969 casou e trasladouse co seu home a Xenebra onde permaneceu dous anos e fixo traducións para a OIT e colaborou co colectivo emigrante dende unha agrupación comunista. De 1971 a 1974 viviu en Ourense dedicado ao traballo organizativo a nivel provincial dentro do seu Partido.
Fíxose cargo dunha emisión radial en galego "De Ribadeo a Tui" en Radio Pirenaica. Coa chegada da democracia, a radio Pirenaica xa non tiña razón de ser e o derradeiro programa foi en xullo de 1977. Despois residiu en Vigo onde traballou varios anos en CCOO e logo trasladouse definitivamente a Ourense.
Vid: Graña Pérez, Beatriz, Voces da Memoria. Galegas, exiliadas, emigradas e resistentes durante o franquismo, Santiago de Compostela, 2003, pp. 149-162.
