(Fotografía extraída de El Faro de Vigo.) Atopei na prensa que unha moza ourensá, Erika dos Anjos, rematara os estudos de Ciclo Superior de Mantemento de Instalacións Térmicas e Fluídos e que xa estaba a traballar nunha empresa de A Coruña.
Poden pensar, o por que do meu interese por destacar no blog de mulleres ourensás a esta moza. Pois a razón principal é destacar que esta muller é xitana e sente orgullo de seu máis quixo estudar arreo e acadar os seus obxectivos, uns propósitos de muller xitana que non adoitan estar dentro dos patróns da súa cultura.
Realmente, para min é un orgullo extraordinario mencionar aquí no meu blog a Erika. Eu fun profesora dela no IES Universidade Laboral de Ourense. Deille clases durante a ESO de Xeografía e Historia. Daquela xa me demostrou, bueno, demostrounos a todo o profesorado, que era unha muller que tiña uns propósitos moi claros unido a unhas capacidades sorprendentes. O seu non era facer só a ESO e logo marchar, non, o seu era facer a ESO, o Bacharelato e facer carreira universitaria.
Era unha nena moi destacada nos estudos e no seu rendemento académico, pois era moi traballadora, moi boa estudante, moi responsable...pero tamén era especial no seu trato pois era moi educada, moi respectuosa e moi querida por todos xa que tiña un elevado grao de compañeirismo. Era unha referencia no grupo clase pois sabían que ela sempre levaba as tarefas feitas e estudaba arreo. Era habitual vela na biblioteca do centro rodeada de amigos e amigas para estudar xuntos e axudar ás súas compañeiras nos deberes, no estudo dos exames...
Todo o profesorado estaba sumamente orgulloso dela pois sabía que a traxectoria de moitas mozas da súa cultura remataba a ESO e non continuaban pois estaban destinadas a colaborar nas familias. Pero Erika tiña outras pretensións, quería formarse e traballar e os seus pais respectaron a súa decisión.
Cando eu marchei da Laboral sabía que Erika xa estaba emprendendo o camiño para ese obxectivo que se marcara. E en efecto, acabo de ver que o logrou, que fixo bacharelato de Ciencias e logo o Ciclo Superior de Mantemento, por certo, un ciclo a onde non acoden moitas mozas. Entereime de que sacara todo deces e que o seu profesorado de Ciclo admiraba o seu talento.
Agora rematou o Ciclo e xa está a traballar nunha empresa de A Coruña. Vese feliz, vese decidida, unha muller que, talvez, tivo algún atranco por ser xitana pero continuou adiante. O que si é certo é que nos demostrou a todos que o talento non entende de condición social, nin de razas, nin de sexo...depende da vontade e de moitos valores que son universais.
Sei que Erika quere facer a Carreira de Química, e sei quevai logralo pois os que a coñecimos sabemos que ademais de intelixente é tenaz e constante.
Erika, abre os camiños a moitas das súas homólogas que mirarán para ela como exemplo.
Un orgullo haber sido, por uns anos, a túa profesora. Adiante, Erika, sempre adiante.
