CATALINA SÁNCHEZ PRIETO

Catalina era filla de Clemente e Tomasa. Naceu nun pobo de A Veiga, do concello de O Barco de Valdeorras, era viúva e tiña tres fillos. A súa vida transcorría no pobo onde se dedicaba a traballar as terras. Pero o 10 de setembro de 1941 a súa vida cambiou cando foi detida pola Garda Civil por orde do Xuíz de Fuxidos acusada de protexer aos que se atopaban no monte.

De inmediato foi trasladada ao Cárcere de Ourense:

(Fonte: AHPOU. Expediente de Catalina Sánchez. ES.GA.32054.AHPOU/1.3.2.9.2.2.1.1.//25143/001. Caixa 25143/001 (4))

O día 12 de novembro de 1941 ratifícase a prisión provisional para Catalina, polo que continuou presa en Ourense. Alí permanecería ata que uns meses máis tarde, o 4 de febreiro de 1942 o Xuíz Instrutor envía un escrito no que se indica o sobreseimento da causa e, polo tanto, a posta en liberdade de Catalina.

Foron case seis meses o tempo que estivo Catalina sufrindo o cárcere por sospeita de auxilio a fuxidos. Desde logo unha experiencia bastante traumática polos tempos de grande incerteza que corrían coa ditadura.

Catalina logrou salvarse e voltar ao seu fogar. Segundo consta no seu expediente era unha muller bastante humilde economicamente falando e carecía de instrución. Moitas mulleres rurais, malia súa vida limitada, foron ousadas para agochar aos perseguidos.

(Fonte: Libro rexistro de filiacións de reclusos de novo ingreso do ano 1941. ES.GA.32054.AHPOU/1.3.2.9.2.2.1.2.2240. Libro 2240. (324)

(Elaboración a partir dos expedientes)