Rebeca naceu en Ourense en 1979 e é filósofa e escritora. Licenciouse en Ciencias da Comunicación na Universidade de Santiago.
Realizou a Tese de Doutoramento sobre Deleuze.
Recibiu o Premio Extraordinario de Doutoramento por Achegas onto-éticas para a liberación do suxeito. Unha aproximación a partir da filosofía de Gilles Deleuze.
Premio Ramón Piñeiro de Ensaio por O suxeito postmoderno.
Premio pola Asociación de Escritoras e Escritores en lingua galega ao mellor ensaio de 2013 por A revolución non vai ser televisada.
Obras:
Destacamos a obra Oiko-nomía de xénero onde repensa sobre a propiedade, a mercancía e o diñeiro vinculadas ao papel dos suxeitos subalternos como son as mulleres.
Rebeca é pois, unha muller moi comprometida coa sociedade, co devir da sociedade e sobre todo coa muller.
Recibiu o Premio Extraordinario de Doutoramento por Achegas onto-éticas para a liberación do suxeito. Unha aproximación a partir da filosofía de Gilles Deleuze.
Premio Ramón Piñeiro de Ensaio por O suxeito postmoderno.
Premio pola Asociación de Escritoras e Escritores en lingua galega ao mellor ensaio de 2013 por A revolución non vai ser televisada.
Obras:
Ensaios:
·
O suxeito posmoderno. Entre a estética e o consumo, 2006, Galaxia.
·
(repeat to fade), 2011, Estaleiro
editora.
·
A revolución non vai ser televisada, 2013, Euseino Editores.
·
E meterei a miña Lei no seu peito, 2014, Estaleiro Editora
·
Capitalismo e fascismo, 2015,
Euseino Editores.
·
Oiko-nomía do xénero. Relato das clausuras, 2016, Axóuxere.
·
A verdade
errada e a representación errante, 2018, Euseino Editores.
Poesía
·
O canto da Sibila, 2016,
Galaxia.
·
Libro de horas, 2019,
Urutau.
Obras Colectivas
·
“A revolución como frecuencia e o comunismo
como ontoética”, Bolcheviques,
Xerais, 2016
·
“Sempre vou
coas folerpas da túa nada”, Manuel
María. Libro colectivo de homenaxe, Deputación de Lugo, 2017
Rebeca é pois, unha muller moi comprometida coa sociedade, co devir da sociedade e sobre todo coa muller.