Naceu en Viana no Bolo. A súa nenez pasouna en Betanzos onde estudou Bacharelato que remataría no Instituto Eusebio da Guarda da Coruña. Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago, doutorándose en 1961 coa tese titulada La comarca natural de Viana del Bollo dirixida por Alonso del Real e Otero Pedrayo. A importancia deste traballo e o feito e ser un dos primeiros de xeografía comarcal galega motivou que a fundación Calouste Gulbenkian de Lisboa subvencionara a súa publicación en 1967. Un ano despois publicou o seu segundo libro: Vivencias de Galicia-ideario. Castells Vila obtivo varios premios polos seus traballos xeográficos, históricos e literarios e tamén o premio Fernández Latorre en 1966.
Como docente exerceu no Instituto de O Carballiño e no Blanco Amor de Ourense e logo nun Instituto Coruñés. Nesta etapa estudou a carreira de Medicina en Santiago e, concluída a licenciatura, exerceu como médica no Hospital Municipal de Labaca. Posteriormente, fíxose oftalmóloga.
Foi ademais catedrática de Xeografía Historia e membro de número vitalicio da Real Sociedade Xeográfica de Londres e membro da Real Academia de Belas Artes Galega.
Na actualidade unha rúa de Viana do Bolo leva o seu nome. Faleceu o 25 de setembro de 2012 en A Coruña e os seus restos repousan en Viana do Bolo.
Recentemente presentouse un libro moi interesante sobre as persoas ilustres da vila de Viana do Bolo e alí faise mención desta excepcional muller. O autor é Carlos Ares e o libro titúlase "Ilustres".
Vid: Enciclopedia Gallega, Tomo V, p. 215.
