Ana Cid André naceu en Verín en 1962 e é unha voz moi destacada no mundo da lírica cos matices de soprano e mezzosoprano.
Para coñecer o talento de Ana e o seu gusto e paixón pola música é obrigado aludir á súa avoa materna Jannette, unha francesa que estudou canto en Estados Unidos onde coñeceu ao seu marido oriúndo de Verín e co que se traslado a vivir na vila. Di Ana que 'Ela foi a causante de que na miña casa escoitásese música acotío e que todos os meus irmáns, nove en total, cantásemos desde nenos e tocásemos algún instrumento'. Di que dela herdou 'Creo que o gusto e a sensibilidade que se necesitan para cantar”.
Foi alumna da Escola Superior de Canto e estudaba á vez catro idiomas. Aos once anos gañou en Santiago o Premio dun festival de música latinoamericana. Esta afección familiar á música levouna a estudar solfexo con dona Lolita en Verín e máis tarde, con apenas 14 anos, cantou no conservatorio de Capitán Eloy, onde a traía o seu pai un día á semana, coa profesora dona Ana Deza Bonet.
A súa primeira actuación lírica foi no Liceo con “La paloma” do 'Barberillo de Lavapies'. E así seguiu ata que aos 17 anos deixouno.
Pero a súa nai, convencida das calidades da súa filla, inscribiuna nun curso de canto no 'Palacio de Metaus' en Vila Real (Portugal). Alí coñeceu á profesora e fundadora da Escola de Canto de Madrid, Lola Rodríguez Aragón, quen a animou a ingresar na súa escola e nos anos oitenta comeza a súa carreira profesional.
O seu recoñecemento e a consolidación como figura da ópera plasmouse ao gañar o Premio Nacional de Soprano en Logroño cando tiña 25 anos.
Virían xiras por China e Europa, o seu paso de soprano a mezzo, o seu matrimonio cun baixo-baritono, cursos internacionais, dous fillos e o seu ingreso no coro do teatro da Zarzuela.
A tempada operística de 1985 foi importante para a carreira da soprano e en China, triunfou na xira que realizou co grupo lírico español Eurídice interpretando fragmentos dun xénero tan pouco habitual no afastado oriente como a zarzuela. Destacados comentaristas musicais da época resaltaron as actuacións de Eurídice en Pequín, como pouco antes fixérono en Corea do Norte, apuntando que o xénero destacara pola forza e facilidade comunicativa que transmitía ao público oriental.
Vid: Maribel Outeiriño, La Región
