(Entrada publicada no libro O rueiro que queremos feminino e plural.)
Asunción González foi unha muller que tivo unha desgraciada morte. Foi a vitima dun home ateigado pola ira e os ciúmes ao ver a Asunción acompañada polo seu noivo. Corría o Venres Santo do ano 1891. Asución atopábase na Praza Maior en compaña do seu noivo cando un home se achegou e matouna. Ela morreu no acto e o asasino foi detido e estivo en prisión. Un crime paixoal que sería recollido nun dos relatos de Alvaro Cunqueiro.Descansan os seus restos no Cemiterio de San Francisco e na súa lápida pode lerse "Pobre Asunción". Deseñou o epitafio e o monumento funerario Juan Xesta que fora noivo de Asunción pero que cando aconteceu o terribe suceso xa non estaban saíndo.
Na actualidade Asunción sempre ten flores na súa tumba. O grupo de Mulleres Feministas e representantes da Marcha Mundial de Mulleres (MMM) depositan unha ofrenda de flores o día contra a violencia de xénero que é o día 25 de novembro.
Vid: La Región
Soitu
