RECANTO DE REFLEXIÓNS

26 mayo 2015

ANA SÁNCHEZ

Ana Sánchez era natural de Ourense,  filla do libreiro Alonso Sánchez e de Francisca Ramos. Ana Sánchez tiña unha irmá, chamada María, que casou en 1592 co ensamblador Pedro Brunes, natural de Flandes. Na carta de dote desta última, establecíase que os cónxuxes vivirían un ano cos pais dela, baixo a condición de que o que María gañase durante ese ano no oficio e arte de libreiro, ou en calquera outro, fose para os seus pais.

Por outra banda, Ana Sánchez, casou cun colega de seu pai, o libreiro Domingo Gómez, tal e como era habitual entre os artesáns e mercadores. En 1609 Ana xa estaba viúva, mais continuaba co negocio familiar ata que esta morreu no ano 1610. No reconto dos seus bens e da librería rexistráronse 195 obras permiten retratar o gusto da clientela ourensá: obras relixiosas como misais, breviarios ou vidas de santos, obras de autores clásicos como Aristóteles, Virxilio, Cicerón, Tito Livio, Ovidio, Xuvenal e Esopo, de autores contemporá- neos como Frei Luís de Granada ou libros de xurisprudencia, de cirurxía e de ensinar a ler e escribir. Ao mesmo tempo, tamén deixou gravados en madeira, estampas, impresos de poderes, “paulinas” e cartas de pago, así como papel en branco e tres peles de pergamiño e instrumentos do oficio de encadernador.

Vid: García Fernández, Miguel, "Alfabetización, autoría e produción impresa. Unha aproximación en feminino á cultura letrada da Galicia Moderna", Cuadernos de Estudios Gallegos, LIX Núm. 125 (enero-diciembre 2012), pp. 216-217.