Etiquetas

28 noviembre 2012

NURIA SOTELO RODRÍGUEZ

Naceu en Ourense en xaneiro de 1978. Comezou no mundo da danza dende moi pequeniña. Cando estudaba na facultade estudando Veterinaria formou parte das aulas de danza e de teatro e, xa traballando de veterinaria, tomaba todos os cursos de danza contemporánea aos que tiña acceso, tanto en Galicia como en Portugal, Cataluña, etc.. Ata que se presentou ás Audicións do Centro Coreográfico Galego e collérona. Actualmente dedícase á danza e creou a súa propia compañía de Danza animada por Ana Vallés quen a axudou na montaxe da súa obra "Métase nos seus asuntos". Actualmente é a presidenta de Danesga, a asociación de danza galega. Traballa arreo pola danza e pola súa nova empresa.
Vid: DANESGA

13 noviembre 2012

ASUNCIÓN GONZÁLEZ "POBRE ASUNCIÓN"

Asunción González foi unha muller que tivo unha desgraciada morte. Foi a vitima dun home ateigado pola ira e os ciúmes ao ver a Asunción acompañada polo seu noivo. Corría o Venres Santo do ano 1891. Asución atopábase na Praza Maior en compaña do seu noivo cando un home se achegou e matouna. Ela morreu no acto e o asasino foi detido e estivo en prisión. Un crime paixoal que sería recollido nun dos relatos de Alvaro Cunqueiro.
Descansan os seus restos no Cemiterio de San Francisco e na súa lápida pode lerse "Pobre Asunción". Deseñou o epitafio e o monumento funerario Juan Xesta que fora noivo de Asunción pero que cando aconteceu o terribe suceso xa non estaban saíndo.
Na actualidade Asunción sempre ten flores na súa tumba. O grupo de Mulleres Feministas e representantes da Marcha Mundial de Mulleres (MMM) depositan unha ofrenda de flores o día contra a violencia de xénero que é o día 25 de novembro.
Vid: La Región
Soitu

11 noviembre 2012

VICENTA ALONSO-CUEVILLAS ÁLVAREZ-SEARA

Era a nai de Florentino López Cuevillas. Pertencía a unha tradicional familia ourensá na que confluían os Cuevillas, orixinarios de Miranda do Ebro -propietarios, administradores do patrimonio de familias señoriais, funcionarios...- e os Seara, vella estirpe ourensá emparentada coa fidalguía. 

Era filla dun recoñecido brigadero que desempeñou importantes cargos militares na cidade de Ourense. Casou con Florentino López Barbán, delegado de Facenda, pero morreu en Lugo e ela quedou viúva e cun único fillo que sería Florentino López. Este vivirá a súa infancia moi achegado á súa nai, á que lle profesará un amor exclusivo e coidadoso, sendo criado con mimo.

Vicenta faleceu en Ourense o 23 de abril de 1936.

Vid: VV.AA, Gran Enciclopedia Gallega. Entrada López Cuevillas. Tomo 19, Gijón, 1974, pp. 141-147. E hemeroteca: "Los que mueren" Diario de Pontevedra, 24 de abril de 1936, p.3.

BEATRIZ HERVELLA NOGUEIRA

Naceu en Ourense en 1976. Os seus pais, ambos os dous profesores, sempre foron moi sensibles a temas relacionados coa educación; sempre valoraron a adquisición de coñecementos así como o desenvolvemento dunha personalidade autónoma e ética; por todo iso decidiron que a súa formación se realizase en centros públicos. Estudou, no colexio público de Curros Enríquez e no instituto público das Lagoas; alí atoparía aos seus mellores amigos.

Decidíu facer a carreira de Físicas, (sen excesiva vocación; pois gustáballe todo, a verdade) na Universidade de Santiago de Compostela; licenciouse en 1998, especializándose en Física de Partículas. No seu último ano de licenciatura cursou a materia de Física de Fluídos, a pesar de que non era da súa especialidade, quedou fascinada por ela e condicionou a súa existencia. A súa tese de licenciatura centrouse neste campo, e traballou xa cun modelo meteorolóxico. O departamento da universidade no que estudaba deu orixe a MeteoGalicia, onde comezou a traballar desde o seu nacemento no ano 2000. A partir de xullo de 2001 comezou a compaxinar o seu traballo en MeteoGalicia coa elaboración e difusión de información meteorolóxica na TVG. Á marxe destas dúas actividades, aínda conseguiu un pouco de tempo para investigar en meteoroloxía; en concreto traballou no proxecto MEDEX (MEDiterraneanEXperimenton"Cyclonesthat produce highimpactweather in the Mediterranean"); trátase dun proxecto auspiciado pola Organización Meteorolóxica Mundial no que traballaba con modelos meteorolóxicos tratando de melloralos na predición de fenómenos adversos, fenómenos potencialmente perigosos de choiva e vento.

Na actualidade, afastada xa de Meteogalicia e Televisión de Galicia, traballa na creación da empresa “4pingas atmosfera & océano”.

Fonte: Información proporcionada a través de Elena Fidalgo Laínez a quen lle agradezo a súa colaboración neste blog.

03 noviembre 2012

AS CASTAÑEIRAS

As castañeiras eran aquelas mulleres do Ourense dos anos trinta e corenta que acudían á cidade no inverno ofrecendo castañas frescas. Segundo Xaquín Lourenzo, o forno, chamado fornalla,  para asar as castañas facíano enchendo un caldeiro vello de ladrillos e barro, cun buraco na parte inferior,que facilitaba a combustión. Levaba un enreixado de ferro para evitar que caíse o carbón e na parte superior poñían a tixola de lata para asar as castañas.
Montaban o seu "negocio" nun portal ou á intemperie, en calquera recanto apropiado, acendían o lume, axudándose dun abano e, feitas as amoxegadas ás castañas, poñíanas na tixola movéndoas de vez en cando. Ao irse asando botábanas nunha cesta cuberta de sacos para conservalas quentes. Algunhas castañeiras montaban un pequeno local onde vendían froita e castañas asadas ou crúas.
Na nosa cidade temos unha homenaxe ás castañeiras na fermosa representación escultórica de Xosé Cid realizada en bronce.
Cando non era a época das castañas, algunhas castañeiras vendían tamén froita alquilando un pequeno local.
Vid: Lorenzo, X. Historia de Galiza, Vol 2, Buenos Aires, 1962.

VICTORIA PREGO DE OLIVER E TOLIVAR

De novo as amigas che poñen na pista de máis mulleres. Elena Fidalgo faime mención de Victoria Prego que ten raíces ourensás.
Vitoria Prego de Oliver e Tolivar (Madrid, 11 de novembro de 1948) é unha xornalista española. Ten raíces familiares na galega provincia de Ourense.
É filla do xornalista e dramaturgo Adolfo Prego de Oliver (1913-2000) e irmá de Adolfo Prego, maxistrado do Tribunal Supremo.
Estudou Ciencias Políticas e Xornalismo, e en 1974 ingresou en Televisión Española, sendo asignada á área de internacional dos servizos informativos. Nos anos seguintes, desenvolve a súa actividade no informativo da 2 (entón coñecida como UHF), chamado Redacción Noite. En 1976 é nomeada Xefa da Sección de Internacional, e máis adiante transcorreu dous anos en Londres como correspondente de TVE.
De regreso a España, comeza a gañar popularidade entre os telespectadores entre 1981 e 1982 cando se lle encarga a presentación, xunto a Joaquín Arozamena, da terceira edición do Telexornal, que se deu en chamar Ao peche. Ambos deron forma a unha entón nova concepción dos informativos, combinando un estilo máis próximo de transmitir noticias cun maior tempo dedicado á opinión política.
Entre 1982 e 1987 presentou o programa cultural A arte de Vivir que dirixía Miguel Anxo Gozalo. Paralelamente, en 1983 estreou o espazo Españois, no que tivo ocasión de entrevistar a importantes personaxes da vida política, económica, social e cultural de España. Nesa época comeza tamén a colaborar coa revista Interviú.
Máis adiante, e até 1986, amplía a súa experiencia xornalística na radio, presentando o informativo diario en Radio Nacional de España, así como o espazo de análise política O Reloxo. En 1987, tamén en TVE, conduce Debate.
Foi nese momento cando empezou a preparar para Televisión Española un dos traballos máis destacados da súa carreira: unha serie de documentais sobre a Historia Recente de España, ao que se deu o título da Transición, que non se estrearía até 1995.
En 1994 dirixiu e presentou o programa de debate "Un momento por favor para Telemadrid" e Canle Sur.
Un ano despois incorpórase a Antena 3 Televisión, onde realiza unha serie de documentais coincidindo co vixésimo aniversario da morte de Franco e a subida ao Trono de Juan Carlos I. Na mesma cadea durante os anos 2000 a 2003 intervén como analista política e tertuliana no programa informativo diario O Primeiro Café con Isabel San Sebastián e logo con Carmen Gurruchaga.
Desde 2000 é Subdirectora da área política do diario O Mundo, onde escribe unha columna diaria e en 2005 é nomeada adxunta ao director Pedro J. Ramírez. Desde 2005 colabora co programa de Televisión Española Os almorzos de TVE, desde 2006 en Madrid opina (até 2011) e Alto e Claro de Telemadrid e desde 2009 na volta ao mundo, de Vexo7. En radio traballou en Onda Cero co compás, entre 2001 e 2002 e actualmente faino en COPE.

Libros:
Así se hizo la Transición (1995).
Diccionario de la Transición (1999).
Presidentes (1995).

Obtivo premios interesantes como: Antena de Oro; Víctor de la Serna e TP de Oro.
Vid: Wikipedia