Etiquetas

05 agosto 2010

ROSAURA ABELLA


Rosaura Abella, mestra nacional do pobo de Prada (Valdeorras). Exerceu a docencia dende 1962 a 1968. Na páxina web http://www.pradaweb.es/ pódese ler un texto que son testimonios a cerca desta mestra e das súas vivencias na escola de Prada. Aconsello que a lean. Tamén se sacou desta páxina a fotografía que aquí se amosa.

BEATRIZ PÉREZ FREIRE

Mestra Nacional natural de Vilamarín, Ourense. Segundo a normativa depuradora, as Comisións debían pedir polo menos catro informes diferentes: ao Alcalde, Cura Párroco, Xefe da Garda Civil e a un pai de familia ben considerado, que vivisen onde estivese situada a escola e individuo obxecto de investigación. Estes informes foron a base fundamental sobre a que asentou  a depuración. Pero os membros das comisións tamén podían solicitar informes a outras instancias:comandancias da policía, servizos de información militar, servizos técnicos e administrativos das inspeccións educativas, particulares. Foi frecuente o emprego da delacion para redactar cargos dirixidos contra os docentes.

Beatriz apareceu nas listas de depuración pero, como xa temos comentados noutras ocasións, moitas mestras puideron repoñerse nos seus cargos, o que se deu en chamar, "confirmar" a praza unha vez que se achegaban informes de boa conduta.

Fonte: Ministerio de Cultura e Deporte.


PILAR MERINO GONZÁLEZ

Mestra Nacional de Ourense que sufriu a Depuración de mestres Nacionais durante a ditadura. Lamentablemente supuxo a perda de interesantes docentes que tiñan como obxectivo innovar nas súas prácticas educativas e concebir a ensinanza dende un punto de vista máis pedagóxico que instrutor ou disciplinario. 

Fonte: Ministerio de Cultura e Deporte

RAFAELA LÓPEZ ÁLVAREZ

Naceu en Laias, Cenlle, o 17 de xullo de 1911 e os seus pais eran propietarios de terras. Matriculouse por libre no Instituto no ano 1927 cando tiña 16 anos e tras realizar o exame de ingreso o 6 de xuño. Estudou tres cursos correspondentes ao Bacharelato Elemental para solicitar certificado á Escola Normal de Ourense. anos (1). 
Foi represaliada na Ditadura e que sufriu a Depuración de Mestres Nacionais levada a cabo a partir de 1936. A depuración tiña o obxectivo de eliminar calquera resto de laicismo, innovación pedagóxica, coeducación, etc. A partir de entón non se podería exercer como docente se non pasaba as probas de control moral e conduta correcta que a Ditadura esixía. 
Rafaela incorporouse e estivo destinada na escola de Costeira en Carballeda de Avia e despois foi desprazada á de Rante en San Cibrao e nos anos cincuenta exercía na de Taboadela. 

(1) Cid Galante, Rosa María, Muller e Educación en Ourense 1900-1930, Tese de doutoramento. 2006.
Fonte: Hemeroteca e Ministerio de Cultura e Deporte.

MARÍA BENITA IGLESIAS LAMAS

Naceu en 1909 en Ourense e matriculouse no Instituto Provincial en 1922, cando tiña 13 anos. Estudou os seis anos de bacharelato e obtivo tamén o título de Maxisterio en 1928 (1).
Comezou como mestra interina en 1930 exercendo na escola de Figueiredo en Paderne pero foi represaliada e sufríu pola Depuración a Mestres Nacionais. 
O Decreto do 8 de novembro que alude á Depuración de Mestres nacionais require especial atención, xa que a partir do mesmo, o proceso de depuración toma corpo legal, e sentan as bases e os principios da depuración. A través deste decreto xustifícase que o maxisterio durante a República estivo en mans inapropiadas, polo cal era necesaria unha revisión da instrución pública, para poder extirpar as falsas doutrinas arraigadas durante este período. 
As bibliotecas públicas e privadas tamén sufriron o proceso de depuración, para o cal se constituíron comisións depuradoras específicas. Especialmente intensa foi a depuración que se produciu cos libros de texto escolares: periodicamente os distintos boletíns provinciais facían pública a relación de libros de texto autorizados polas autoridades educativas franquistas. A depuración afectou a todos os mestres, desde o ensino público á privada, incluíndo tamén á relixiosa, desde a primaria até a universidade, e tamén afectou as Escolas Normais. 

En todo caso, pasada a criba moitas mestras exerceron sen problemas. Benita nos anos 40 levaba a escola de Sabucedo e despois foi destinada á Unitaria de Ramil. Traballou ata a súa xubilación. Ao falecer en 1965 foi enterrada no Cemiterio de San Francisco de Ourense.

(1)Cid Galante, Rosa María, Muller e Educación en Ourense, 1900-1930, Tese de Doutoramento.
Outras fontes: Hemeroteca e Ministerio de Cultura e Deporte.



MARÍA AMPARO GARCÍA LÓPEZ

Naceu en Ourense e accedeu aos estudos de maxisterio en 1922 á idade mínima que eran os 15 anos e rematounos con brillantez en 1926. No ano 1933 estaba destinada na escola unitaria número 2 de Godos e logo na de Valdepereira. No ano 1934 déronlle a escola de nenas número 1 de Ourense.

(Fonte: La Región, 3 de outubro de 1926, p. 1)

Mestra nacional de Ourense represaliada que figura nos Expedientes da Depuración de Mestres Nacionais. A depuración estableceuse no decreto do 8 de novembro de 1936. Anteriormente á publicación do decreto, a purga foi levada a cabo polas autoridades académicas de cada distrito universitario, seguindo as directrices da autoridade militar e civil de cada provincia, quen redactaban as primeiras listas de mestres sancionados, para despois facelas públicas en cada un dos B.O.P. Podemos definir esta primeira depuración como unha purga militar, non soamente por ser decidida polos estamentos militares provinciais, senón porque estaba suxeita á lexislación castrense de urxencia. Posteriormente, cando se constitúe o Ministerio de Educación Nacional, a depuración entra nunha segunda fase; a partir deste momento a depuración regúlase por un corpo de leis e normas establecidas como desenvolvemento do Decreto 108, e o control da depuración pasa das mans militares a converterse nunha competencia do Ministerio de Educación, que paulatinamente vai establecendo unha serie de organismos estatais, creados especificamente para xestionar o enorme volume de traballo administrativo que a depuración estaba a crear. Entre os organismos estatais máis importantes estaban as distintas Comisións Depuradoras Provinciais, formadas por funcionarios xa depurados do Ministerio franquista. 

Fonte: Ministerio de Cultura e Deporte e Hemeroteca.