Esther Santás (Ourense, 1951) comezou a súa dedicación profesional á fotografía no ano 1990. Desde entón, a súa obra foi exposta en mostras individuais e colectivas de galerías e centros de arte de León, onde vive, e outras cidades españolas. Presidiu e pertence ao colectivo de fotógrafos leoneses Focus. O seu traballo, polo que recibiu numerosos premios, foi publicado en diversos catálogos e revistas.
Vid: Fundación Giner
Ourense tamén conta con nomes propios de mulleres que transcederon na historia. Foron e son pioneiras destacadas en diferentes campos. Por tal motivo, é preciso recoñecelas xa que constitúen unha base importante na nosa historia local. Deste xeito, Ourense contribúe a ampliar a nómina das mulleres que ao longo da historia e en moitos lugares foron invisibles. Rosa M.Cid Galante.
25 enero 2014
19 enero 2014
ENRIQUETA IGLESIAS MEANA
Enriqueta "La Camarada" naceu en Maceda e aos 25 anos foi detida nos anos corenta por non delatar ao seu home. Foi xulgada en Ourense e condeada a seis anos de prisión. Cando o réxime establece unha política de redución de poboación penitenciaria, a Lei de 4 de xuño de 1940 vai permitir a aplicaciónd e liberdades condicionais para as presas con condeas inferiores a seis anos e un día, sempre que tivesen demostrado a súa corrección e contasen con informes favorables. Pero isto resultaba difícil de cumprir e, concretamente, o Comandante da Garda Civil de Maceda recomendou a denegación da solicitude de liberdade condicional para Enriqueta Iglesias por, segundo as súas palabras, "propagandista de ideología muy comunista cuya presencia sería muy peligrosa para el Movimiento". Tras este informe Enriqueta non foi liberada senón trasladada ao penal de Santurrarán.
Vid: Nomes e voces , tamén Foto de Nomes e Voces
Martíns Rodríguez, María Victoria, "A represión franquista sobre as mulleres" en Juana, Jesús e Prada, Julio, As mulleres en Galicia no século XX , Vigo, Ir Indo, p. 166.
Vid: Nomes e voces , tamén Foto de Nomes e Voces
Martíns Rodríguez, María Victoria, "A represión franquista sobre as mulleres" en Juana, Jesús e Prada, Julio, As mulleres en Galicia no século XX , Vigo, Ir Indo, p. 166.
03 enero 2014
MARÍA JESÚS GONZÁLEZ VÁZQUEZ
María Jesús González naceu en Ourense onde vive na actualidade aínda que gran parte da súa vida transcorreu en Madrid.
Vid: Placeres recuperados
Pedagoga, articulista e conferenciante, publicou temas de Educación, Opinión e Xénero en revistas como Cadernos para o Diálogo, Intento, Xénero e Educación (Revista Iberoamericana) e diversos medios convencionais e digitales, así como dous libros de Narrativa: Coincidimos un tempo(2003) e Praceres Recuperados(2006).
Colaborou como representante de Galicia no libro didáctico de Poesía Mapa infantil para un Xogo de Damas(2009).
Algúns dos seus textos aparecen seleccionados en cadernos didácticos para o profesorado de Lingua Española(Recursos Oxford de Educación) e en tres ocasiones obtivo o premio "8 de Marzo" de relatos de mulleres.
Profesora de Pedagogía, Directora dun centro cultural, a autora desenvolveu unha intensa actividade no Movemento Asociativo e foi Presidenta da Federación de Mulleres Progresistas de Madrid da que foi cofundadora.
Profesora de Pedagogía, Directora dun centro cultural, a autora desenvolveu unha intensa actividade no Movemento Asociativo e foi Presidenta da Federación de Mulleres Progresistas de Madrid da que foi cofundadora.
Vid: Placeres recuperados
02 enero 2014
MARÍA DOLORES ALONSO REVERTER
María Dolores Alonso naceu en Vigo e medrou en Asturias. Estudou dous anos en Francia e aos 21 afincouse na nosa cidade, en Ourense onde traballou como profesora de francés. Ademais de intelectual, foi militante comunista e feminista e fundou a Asociación de Separadas e Divorciadas, presidindo a asociación durante vinte dous anos.
"Es el Partido Comunista, pues entonces dijeron: una forma de allegarse a las mujeres, y entonces algunas mujeres del partido dijeron pues vais a trabajar con las mujeres y se fundó el Movimiento Democrático de Mujeres. Entonces aquí debió de ser sobre el 75...Fueron mujeres del partido que se lo encargaron: una Charo Gutiérrez, que era arquitecta que acababa de llegar de Madrid, muy joven, y después otra, Marta Marroquí, andaluza, que era compañera de Abuín, un histórico de Comisiones...Y bueno entonces, primero el primer contacto, yo entonces no pertenecía al partido, me conocían (...) y vinieron, hablaron conmigo...Ya venían varias y como además eran todas amigas pues les dije que sí"
O doutor Peña Rey, lider do PC en Ourense, fixo historia do labor desenvolvido polo Partido Comunista a pesar das grandes dificutlades que tivo en Galicia nas anteriores eleccións. Identificouse coa autonomía de Galicia e a loita contra o paro. Referiuse ao problema das coalicións e se opuxo a determinadas restricións impostas polas normas da convocatoria. Amosouse partidario da democratización dos Concellos e a creación inmediata de cartas municipais e resaltou a negativa do PSOE, polo cal o partido foi só, cun programa para ofrecer a todas as forzas democráticas dentro dos Concellos.
Entre os candidatos ao Concregos estaba unha muller e eran Jesús Redondo, Cuca Tovar (Ángeles Fernández Tovar, filla de Ángeles Tovar), Carlos Blas Rodríguez, Xaime Rodríguez Mondejo, Xosé Arias Carballo..
Entre os candidatos ao Senado estaban José Liceras Miranda, María de los Ángeles Tovar Morais (nai de Cuca) e Antonio Rodríguez González.
Logo para as Municipais estaban as seguintes candidatas: Ángeles Tovar Morais; Mercedes Macía Viñas, Aurora Vázquez González e María Dolores Alonso Reverter. (1).
A continuación amósase un vídeo da entrevista que lle fixo La Región en marzo de 2021:
Vid: Álvarez Gómez, Mº Concepción, "As mulleres no tardofranquismo e a transición democrática" en Prada, J e Juana, J., As mulleres en Galicia no século XX, Vigo, Ir Indo, 2011, p. 245.
(1) Elaboración propia a partir de diversas fontes. El Pueblo Gallego, 6 de febreiro de 1979, p. 16
Suscribirse a:
Entradas (Atom)