Etiquetas

03 noviembre 2012

VICTORIA PREGO DE OLIVER E TOLIVAR

De novo as amigas che poñen na pista de máis mulleres. Elena Fidalgo faime mención de Victoria Prego que ten raíces ourensás.
Vitoria Prego de Oliver e Tolivar (Madrid, 11 de novembro de 1948) é unha xornalista española. Ten raíces familiares na galega provincia de Ourense.
É filla do xornalista e dramaturgo Adolfo Prego de Oliver (1913-2000) e irmá de Adolfo Prego, maxistrado do Tribunal Supremo.
Estudou Ciencias Políticas e Xornalismo, e en 1974 ingresou en Televisión Española, sendo asignada á área de internacional dos servizos informativos. Nos anos seguintes, desenvolve a súa actividade no informativo da 2 (entón coñecida como UHF), chamado Redacción Noite. En 1976 é nomeada Xefa da Sección de Internacional, e máis adiante transcorreu dous anos en Londres como correspondente de TVE.
De regreso a España, comeza a gañar popularidade entre os telespectadores entre 1981 e 1982 cando se lle encarga a presentación, xunto a Joaquín Arozamena, da terceira edición do Telexornal, que se deu en chamar Ao peche. Ambos deron forma a unha entón nova concepción dos informativos, combinando un estilo máis próximo de transmitir noticias cun maior tempo dedicado á opinión política.
Entre 1982 e 1987 presentou o programa cultural A arte de Vivir que dirixía Miguel Anxo Gozalo. Paralelamente, en 1983 estreou o espazo Españois, no que tivo ocasión de entrevistar a importantes personaxes da vida política, económica, social e cultural de España. Nesa época comeza tamén a colaborar coa revista Interviú.
Máis adiante, e até 1986, amplía a súa experiencia xornalística na radio, presentando o informativo diario en Radio Nacional de España, así como o espazo de análise política O Reloxo. En 1987, tamén en TVE, conduce Debate.
Foi nese momento cando empezou a preparar para Televisión Española un dos traballos máis destacados da súa carreira: unha serie de documentais sobre a Historia Recente de España, ao que se deu o título da Transición, que non se estrearía até 1995.
En 1994 dirixiu e presentou o programa de debate "Un momento por favor para Telemadrid" e Canle Sur.
Un ano despois incorpórase a Antena 3 Televisión, onde realiza unha serie de documentais coincidindo co vixésimo aniversario da morte de Franco e a subida ao Trono de Juan Carlos I. Na mesma cadea durante os anos 2000 a 2003 intervén como analista política e tertuliana no programa informativo diario O Primeiro Café con Isabel San Sebastián e logo con Carmen Gurruchaga.
Desde 2000 é Subdirectora da área política do diario O Mundo, onde escribe unha columna diaria e en 2005 é nomeada adxunta ao director Pedro J. Ramírez. Desde 2005 colabora co programa de Televisión Española Os almorzos de TVE, desde 2006 en Madrid opina (até 2011) e Alto e Claro de Telemadrid e desde 2009 na volta ao mundo, de Vexo7. En radio traballou en Onda Cero co compás, entre 2001 e 2002 e actualmente faino en COPE.

Libros:
Así se hizo la Transición (1995).
Diccionario de la Transición (1999).
Presidentes (1995).

Obtivo premios interesantes como: Antena de Oro; Víctor de la Serna e TP de Oro.
Vid: Wikipedia